Ik schuif heen en weer
met woorden
Schaaf zinnen
tot een samenhang op rijm
Verlos beelden
van hun koorden
Ontdoe hun voeten van de lijm
Ik meet ze vleugels aan van wit papier
en laat het licht weer uit hun ogen schijnen
Tenslotte zie ik hoe ze fier
en zelfbewust de wereld in verdwijnen
En 's ochtends is er soms
een kusafdruk op het vensterglas
Dan weet ik
dat er eventjes weer eentje was
